Dla ostatecznej regulacji i ostatecznego, trwałego zamocowania elementu w konstrukcji niezbędny jest specjalny, oddzielny zespół specjalistów (spawaczy, nitowaczy czy betoniarzy). Szczególnie ważną rzeczą jest ścisłe współdziałanie wszystkich trzech zespołów montażowych w jednej brygadzie kompleksowej z uwagi na to, że roboty przez nie wykonywane są robotami końcowymi i od nich bezpośrednio zależy termin i jakość wykonanego montażu. Znane są nierzadkie przypadki, kiedy wydzielone zespoły montażowe typu I i II (a więc wykonujące montaż zasadniczy przy użyciu głównego urządzenia montażowego) starają się jak najspieszniej zakończyć przydzielone im prace w zakresie tzw. surowego montażu, wykonując je bez zbytniej staranności i pozostawiając następnym zespołom tzw. wykończeniowym (tzn. wykonującym regulację i ostateczne zamocowanie elementów w konstrukcji) nadmierne ilości robót do wykonania. W efekcie takiej organizacji montaż uzupełn iający trwa jeszcze przez długi okres po zakończeniu montażu zasadniczego, wydłużając nadmiernie cykl produkcyjny montażu danego obiektu. Obliczenie niezbędnej liczby robotników zatrudnionych przy montażu nie nastręcza trudności, jeżeli znana jest całkowita ilość robót do wykonania w ciągu jednej zmiany roboczej oraz normy czasu niezbędne dla wykonania jednostki obmiarowej tych robót. [patrz też: węże do piaskowania, pompy lakiernicze elektryczne, pompy lakiernicze ]
Powiązane tematy z artykułem: pionowa maszyna pakująca pompy lakiernicze węże do piaskowania